25 juni 2012 Naar Verona
Vandaag wordt Nart 64 en we vieren onze 10jarige trouwdag. Dat gaan we doen in Verona, de stad van Romeo en Julia; romantisch hè? Het is 150 km naar het zuiden richting Gardameer. Het is ook nu al vroeg warm. De zon schijnt niet echt fel en het is drukkend. De route gaat via Vicenza, waar we bij een grote super wat inkopen doen. Tegen half 2 zijn we op de camperparking in Verona, zoeken een plekje en eten wat. Voor een tientje mogen we hier overnachten. We zitten vlak bij het centrum dus we gaan te voet. Aan de hand van een route uit een ANWB-gidsje gaan we het oude Romeinse centrum verkennen. Het ziet er allemaal indrukwekkend uit: de ruime pleinen met hoge oude panden met balkons, de arena en wat kerken. We doen rustig aan want 36° in de schaduw nodigt niet uit om een hoog tempo aan te houden. We nemen een 'macedonia' op de markt (beker vol met vers fruit) en her en der zijn fonteinen met drinkwater. De stad ligt grandioos aan de rivier de Adige; er liggen diverse oude bruggen over. Natuurlijk bekijken we het balkonnetje waar Julia haar Romeo ontmoette. Het is er razend druk! Het blijkt een moderne plek te zijn om je liefde te betuigen. De muren staan van boven tot onder toe gekladderd met namen en teksten, soms op pleisters of kauwgum of in de vorm van slotje met ingegraveerde namen en hartjes aan een helwerk. Nadat we nog een poosje in de Dom hebben rondgekeken gaan we tegen vijven op zoek naar een internet-point. Daar brengen we een uurtje door met foto's en verhaal uploaden en de post even doorkijken en beantwoorden. Aan de Via Romana hadden we een leuk terrasje gezien en daar strijken we neer voor een pizza een drankje. Ondertussen bekijken we het volk dat langs flaneert en luisteren naar een violiste die naast haar open vioolkoffer en onder begeleiding van een cd-speler fanatiek haar muzikale talenten beloond wil zien. Nadat we nog bij een gelateria een heerlijk ijsje hebben gehaald kuieren we terug. Tot ver na elven zitten we buiten, net als onze medecamperaars, het is dan nog 28°!!! Binnen natuurlijk nog een paar graden meer. Morgen gaan we het water opzoeken: het Gardameer!!

26, 27 en 28 juni 2012 Naar Lazise, Gardameer, camping Fossalta
We drijven zowat de camper uit, om 9.00 uur al boven de 30°! Het is maar 27 km naar Lazise. We staan dan ook al vroeg op de camping. Er is nog een plaats vrij naast Angela (volleybalvriendin) en Stan, mooi dicht bij het water. Ik had gisteren al ge-sms't dat we in aantocht waren. We brengen de 1e dag door met bijkletsen, zwemmen en aan het strandje liggen. We gaan de volgende dag naar de markt in Lazise waar we uitgebreid de vele kraampjes uitpluizen. Angela vindt een leuk bloesje en ik een jurkje. We drinken wat op een terrasje. Het is opnieuw erg warm. ‘s Avonds gaan we met hen en nog een stel uit Lisse naar een groot restaurant waar je heerlijk buiten kunt eten. Het smaakt allemaal voortreffelijk! De laatste dag op de camping wandelen we 's morgens met z'n tweetjes langs het meer naar Lazise om het wat rustiger te bekijken; 's middag gaan we met Stan en Angela naar een wijnboer om wat litertjes 'Bardolino' in te slaan. Als je zelf flessen meebrengt kost die maar €1,30 per liter! Nog even bij de Lidl langs om wat voorraad in te slaan voor de komende dagen. De koelkast kan de hoge temperaturen niet aan en koelt maar matig. 's Avonds kijken we met een hele club naar de voetbalwedstrijd Italië tegen Duitsland in de bar van de camping. Grote sensatie dus als Italië inderdaad de finale haalt. We horen dat de komende dagen de temperaturen tot 40° kunnen stijgen. Tijd voor ons om de koelte van de bergen weer op te zoeken.
29 juni 2012 Naar de Monte Baldo
We nemen afscheid van Angela, Stan, hond Luka ( zij gaan een dag later weer terug naar Nederland)en de camping en rijden richting Monte Baldo via de drukke weg aan de oostkant langs het Gardameer. Eerst bezoeken we in Spiazzi de bedevaartskerk 'Madonna della Corona' die hoog tegen de rotsen is aangebouwd . Hiervoor moet je eerst 30 minuten naar beneden lopen, via een kruisweg met mooie staties. We zijn om 12.00 daar en er begint in de zijkapel net een mis in het Duits. Blote schouders zijn er verboden. Gelukkig kan ik er een soort sjaal lenen en toch de kerk van binnen bekijken. Er is een restaurantje, een winkeltje en een infopostje. Terug gaan we via de trappen omhoog. Dan gaat het verder via de S8, die later S3 wordt langs de flanken van de Monte Baldo bergrug. In tegenstelling tot wat we verwachtten is er geen zicht op het meer maar op de andere kant: de Adigerivier en de snelweg diep in het dal eronder. Als we nog 7 kilometen van San Giacomo zijn, dat aan de andere kant van de pas ligt komt er een bordje dat een hoogte van 2.50 aangeeft. Wij zijn 2.55m. We hebben geen zin om helemaal terug te gaan dus wagen we het erop. De weg wordt steeds smaller maar gelukkig is er weinig verkeer. Het tunneltje waar we tenslotte onderdoor moeten blijkt ruim genoeg voor ons.....oef, dat was wel even spannend! In San Giacomo is een ruime parking tegenover het enige hotel van het gehucht en naast wat sportvelden. Daar blijven we vannacht. Wat is het heerlijk koel, scheelt 10° met beneden. Om elf uur is het 24° en er waait een zacht windje.