7 juli 2012 San Guiseppe de Caldero
We rijden 5 kilometer vandaag. Naar beneden naar het meer. San Guiseppe de Caldero heet het hier. Net voorbij Caldero. Een mooie camperplaats met toilet, douches en verdere voorzieningen, vlak voor camping 'Gretl am See'. Goede gelegenheid om weer eens een was te doen. Als je hebt betaald krijg je een briefje waarmee je gebruik kunt maken van het privéstrand van hotel/restaurant 'Haus am Hang'. Helemaal niet verkeerd natuurlijk. We gaan er kijken en zwemmen; een groot grasveld met steiger en een terras. Heel gezellig. De rest van de warme middag brengen we lezend en luierend door.

8juli-2012 Wandeling om de Kalterer See
Het is al vroeg warm. Om kwart voor 10 starten we met de wandeling om de Kaltere See heen. We passeren eerst de hengelclub met bootjes aan de steigers. Voortdurend slingert de route zich tussen appelboomgaarden en wijngaarden door. Er staan ook aan de overkant nog een aantal hotels en restaurants, compleet met ligweiden en strandjes. Het laatste stuk is beschermd gebied met een korte borderwandeling door moerassig gebied. Het is op deze zondag vrij druk met wandelaars en fietsers. Kwart over 12 zijn we terug en de rest van de dag brengen we hoofdzakelijk in de schaduw van onze luifel door...het is heet!! Aan het eind van de middag lopen we nog even naar de strandbaden met barretjes en winkels voor een ijsje. De parkeerplaats puilt uit, net als de ligweitjes. Op het meer wordt gekanood, gepeddeld in trapbootjes, gewindsurft, geroeid, gezwommen en gezond op luchtbedjes.

9 juli 2012 Wandeling bij St-Michael-Eppan
We doen boodschappen in Kaltern en bekijken meteen het gezellige centrum. Het is een typisch wijnstad met grote statige panden, wijnproeverijen en veel oude kerken. In St.Michael-Eppan. 8 kilometer verder parkeren we bij de ijshal. We zoeken de Toeristeninfo en krijgen het adres van een hotel waar we kunnen internetten. Vervolgens picknicken we in het parkje op een bankje in de schaduw. Het is te heet in de camper (44°) Dan beginnen we aan de wandeling uit de Dolomietengids. Bergopwaarts via wijngaarden en een kruisweg komen we bij de Gleifkapelle. Daar is een fantastisch uitzicht, helemaal tot Bolzano. De route gaat dan verder langs een aantal grote wijnboerderijen, eigenlijk meer kastelen en komt via een smal pad in een bos met tamme kastanjes waar bordjes richting 'Eislöcher' staan. In deze ijsholen is het ook 's zomers maar een graag of 5. Het is een soort dal onder aan een berg waar de lucht tussen de porfierblokken doorstroomt en daarbij flink afkoelt. De zware koude lucht blijft vervolgens in deze kom hangen als een soort koude luchtbel. Dit gebied heeft dan ook een hele ander plantengroei dan de directe omgeving. Als we afdalen naar deze kom voelen we van het ene op het andere moment het grote temperatuursverschil; een heel aparte gewaarwording. Er staat een infobord op het diepste punt. We blijven er niet lang in onze korte broek en T-shirt. De parking bij de ijshal is niet geschikt om te overnachten dus rijden we door richting Merano via de Passo de Mendola. Al gauw zitten we weer op 1000 m hoogte en is de temperatuur een stuk aangenamer. We komen uit bij Lago Smeralda waar we kunnen parkeren op een( wat schuin aflopende) rustige parking naast een restaurant. We lopen nog even een stukje om het meer en ontdekken een afdaling naar een waterval en kloof die via een 4 tal bruggetjes en een steile klim weer op de parking uitkomt. De dag wordt afgesloten met een fikse onweersbui.

10 juli 20-12 Richting Merano en 'Waalen'-wandeling
Koelkast kapot? Nee we stonden niet waterpas genoeg en op een of andere manier scheidt ie er dan mee uit. Een eindje rijden en het is weer oké gelukkig. We rijden eerst naar Lana di Sopra om boodschappen te doen en te tanken en willen dan de camper op de parking bij het dalstation van de Vigiljochbaan zetten om aan een wandeling te beginnen. Helaas bomvol en een verbodsbord dat er alleen geparkeerd mag worden als je gebruik maakt van deze cabinebaan. We rijden richting Merano en vinden in Cermes, 3 kilometer verder op, een rustige plek in de schaduw bij een VVVkantoor. Hier mag je onbeperkt en gratis staan. We eten eerst en pakken dan de bus terug naar Lana. We maken een wandeling van Lana naar Merano die loopt door de wijn- en boomgaarden op de hellingen boven het Adige dal. Hier wordt nog gebruik gemaakt van irrigatiekanaaltjes (Waale) en langs deze kanaaltjes lopen paden voor het onderhoud hiervan. Deze Waalweg werd tussen 1737 en 1746 aangelegd. Het is een schitterende route. We moeten wel eerst een 100 meter klimmen maar dan is het uitzicht voortdurend grandioos. We passeren verschillende uitspanningen en halverwege staat zelfs een kraampje met kleding en tassen! De afdaling naar Merano is ook aardig steil. Gezien het aantal mensen dat we tegenkomen is het een populaire route. Eenmaal beneden zoeken we de bushalte in Marling op en zijn we snel weer terug bij de camper. Voor de nacht rijden we dan naar Tirolo, een vakantiedorpje boven Merano, waar we op een parking terecht kunnen.

11 juli 2012 Verder de Adige langs.
Vanuit Tirolo nemen we via Merano de route die de rivier de Adige eerst in westelijke en daarna in noordelijke richting volgt. Door het Venosta dal, om uiteindelijk bij de Reschenpass Oostenrijk binnen te gaan. De Dolomieten laten we dus nu achter ons; hier heet het weer Alpen. Na 20km maken we in Silandro een korte stop voor lunch en een wandeling door het aardig stadje. Nog eens 30 km verder ligt Glorenza; er is een camperplaats en volgens onze gids moet het een zeer bezienswaardig dorp zijn met volledige stadsmuren en grote hoektorens. De weg naar de camperplaats langs de rivier is erg smal en is een drukke fietsroute. Maar het plekje is erg mooi. We lopen even bij de vvv binnen voor een wandelkaart, en maken een rondje door het stadje.

12 juli 2012 Wandeling de berg op.
Om 10.00 uur op pad. Het weer is uitstekend. We gaan de route doen die de juffrouw van de vvv ons heeft aangeraden. Het gaat al gauw een flink eind de berg op, dan langs een droge geul. Ook weer zo'n 'Waal'. De hele route worden we begeleid door allerlei verschillende soorten vlinders! Vanaf boven, 1250m, een schitterend zicht over het dal met de diverse dorpjes. In totaal zijn we 3 ½ uur onderweg, meestal over vrij smalle paadjes langs de rand van de hellingen door een mooi bos . Bijna de hele weg komen we geen mens tegen. De rest van de middag lekker in de zon met een boek en Nart probeert de zangvogels te fotograferen die hier in grote aantallen in de bomen zitten: putters, vinken, kramsvogels, merels, lijsters en kwikstaarten.

Vrijdag de 13 juli 2012
De dag begint met regen. Tegen elven rijden we van de camperplaats weg. We komen langs de benedictijner abdij Marienberg uit de 13e eeuw die heel beroemd schijnt te zijn om zijn mooi bewaard gebleven fresco's. Het ligt er mooi tegen de berghelling op, net boven Burgusio. Eigenlijk wilden we bij de 2 stuwmeren die vlak voor de Reschenpass (op de grens met Oostenrijk) liggen een dagje rond kijken maar omdat het regent hebben we daar geen zin in. Wel stoppen we even bij het grote stuwmeer Lago di Résia waar de toren van de kerk van Curon nog boven water uitsteekt. Het hele dorp is in 1939 ontruimd en onder water gezet. Op de hoge bergtoppen rond het meer liggen gletsjers. Net na de grens komen we 3 kwartier stil te staan in een file bij een weg die gerenoveerd wordt. Een grote vrachtwagen moest bouwmaterialen afleveren en blokkeerde zo de enige rijstrook die nog beschikbaar was. Gelukkig is het dan droog. Over kleinere wegen, via Landeck en Lech, verlaten we Tirol en rijden de regio Voralberg in. We speuren naar een parking want na 150 km is het wel genoeg voor vandaag. Die vinden we uiteindelijk in Schoppernau bij de cabinebaan. Hier geen verbodsbordjes gelukkig; het is er redelijk rustig. We krijgen gezelschap van nog 4 campers. Ik bel de ANWB want er ging een rood lampje op het dashboard branden: dat van de koelvloeistof.. Kunnen we nog verder rijden of is dat onverantwoord??? We controleren het peil; dat blijkt onder het minimum te staan. De techneut van de ANWB raadt ons aan gewoon kraanwater er bij te gooien: probleem voorlopig opgelost. Tja het was vandaag toch de 13e???

14 juli 2012 Duitsland in, Oberstaufen.
Regenachtig begint de dag. We rijden zo'n dikke 60 km vandaag, waarvan er 10 een omleiding zijn, omdat de weg afgesloten is. Het berglandschap verandert zienderogen. Alle bergen zijn begroeid. We gaan tot Oberstaufen, 8 km Duitsland in, omdat we daar een mooie wandeling willen maken uit onze Duitse wandelgids. Het is een lange wandeling en we besluiten die tot morgen te bewaren omdat het weer wisselvallig is. Het klaart echter snel op en de zon breekt door. We staan op een parkeerplaats onder een viaduct vlak bij het Kurhaus en het centrum. We wandelen het centrum in; veel winkels hebben uitverkoop. We kopen voor elk een lange broek (mijn wandelbroek was ook dringend aan vervanging toe) en ik vind een paar makkelijke (Rieker) schoenen. We sturen nog een kaartje naar ons mam om de terugkomst aan te kondigen en pikken een terrasje in de zon om de geslaagde aankopen te vieren.