Het laatste stuk naar huis

15 juli 2012 Wandeling bij Oberstaufen dan door naar Tuttlingen.
Van tien tot drie maken we wandeling 1 uit de Dumontgids:Oberstaufens Paradeweg. Er is voor vandaag weliswaar niet zo'n goed weer voorspeld, maar we willen deze 15 km lange route wel doen. We wachten dus tot het droog is. Via het Kurhaus lopen we een bospad op dat in 1 uur naar de 'Kapf' klimt .(998m) Deze Kapf is een mooi panoramapunt met weids zicht over weiden en bergen. We dalen af naar een grote uitspanning Berghof im Paradies. Daar was gisteren zo te zien een groot festijn. Mensen zijn nu bezig tafels, banken en biertenten te bergen. Beneden de Berghof steken we bij Laufenegg de Deutsche Alpenstrasse over en dalen langs enkele boerderijen af in de richting van de Eibelesmühle. Na de boerderijen verandert de smalle asfaltweg in een grintpad en na een hek met draaipoortje in een zandpad over weiden. We komen langs de waterval in de Eibelesbach. Daar is ook de 'Eibelesmühle' en de brug (tevens grens met Oostenrijk) over deze beek. Even verder na een mooie Mariakapel begint het hard te regenen. We hebben mazzel dat daar een bushokje staat. Daar schuilen we en eten meteen maar onze boterhammen op tot het weer droog is. In een weide bocht gaat het naar een overdekte brug en direct opnieuw een houten brug, die tevens de grens is . Houten brug en regen: even niet opletten en Nart ligt onderuit en smakt op de planken; knie kapot en pijnlijke heup... Gelukkig functioneert alles nog. Het gaat Aach door, waar het oude kerkje ' Mariaschnee' gerestaureerd wordt; we kunnen het dus niet van binnen bekijken. Via het stuwmeertje volgen we de rivier de Weissach helemaal tot het dorpje Weissach. Een 18% helling daar brengt ons omhoog naar een voetgangersbrug, die toegang geeft tot het centrum van Oberstaufen. Terug bij de camper drinken we wat en besluiten vandaag nog een eindje te rijden naar Tuttlingen aan de Donau, zo'n 125 km. We waren daar al eerder vorig jaar op weg naar Hongarije.

16 juli 2012. Internetten in Tuttlingen en rit naar Beerfelden.(Odenwald)
Om half elf lopen we het centrum in. Op het centrale plein en omgeving is nu een groentemarkt. We gaan op een bank zitten in de WIFI-zone en zetten weer het een en ander op reismee. Een felicitatie via facebook naar Frank en de mail even doorgekeken. Nog even bij de bakker langs en terug naar de mooie camperparking vlak aan de Donau. Nog even vuil water lozen en we kunnen verder. Bij Rottweil gaan we de snelweg naar Stuttgart op. Snelwegen zijn meestal saai en deze is geen uitzondering. Om half vier gaan we van de snelweg af en de D27 op die de Neckar volgt. Dit is een heel aardig traject. Op plekken waar het rivierdal vrij smal is, staan kastelen op de heuvels. Daar zijn fraaie exemplaren bij. Verder is er een heel mooi fietspad. Om 16.30 uur stoppen we op de camperplaats in Beerfelden, een rustige plek achter een groot sportterrein. We lopen een rondje door het centrum van Beerfelden. We vinden er de bron van het riviertje de Mümling, waar we vorig jaar langs liepen bij Michelstadt. Tegen zessen zijn we weer terug bij de camper. Het was de hele dag droog!!!

17 juli 2012 Wandeling in Odenwald
Het is een wat miezerig begin van de dag. We rijden naar Grasellenbach om daar te beginnen net een wandeling. De plaats waar we kunnen parkeren blijkt afgesloten dus rijden wedoor naar Hammelbach (daar komt de route ook langs). We vinden er een plekje en kunnen starten. We bekijken eerst in Hammelberg de restanten van een kapel uit de 14e eeuw. Typisch is dat er twee dennenbomen boven op groeien. De wandeling verloopt goed tot dat we vanuit Wahlen door het bos om een bergtop heen moeten. De beschrijving is wat vaag en na een half uurtje komen we erachter dat we een rondje hebben gelopen: we komen weer in Wahlen uit! Dan lopen we de 2 km naar Grasellenbach maar via de weg. Vandaar gaat het door een dal terug naar Hammelberg. Halverwege komen we bij Café Konditorei Bauer waar we even aanleggen. Wel 20 verschillende soorten taarten staan er in de vitrine....Het is er behoorlijk druk. Dan is het nog een half uurtje terug naar de camper. We rijden dan nog een kleine 20km door naar de camperplaats in Lindenfels. ‘s Avonds lopen we nog even een ronde door de historische binnenstad. En bekijken de restanten van het kasteel, wat oude kerken en er is mooi zicht over de omgeving.

18 juli 2012 Naar Oberwesel
Met verbijstering horen we van Niels dat het gemeentehuis van Waalre is afgebrand. We rijden naar de camperplaats in Oberwesel aan de Rijn. We krijgen een mooi plekje pal aan het water; het weer is prima. Hier is internet dus het eerste wat we doen is het laatste nieuws uit Waalre opzoeken. De rest van de middag zitten we lekker buiten en kijken naar alles wat er langs komt varen, rijden (lange goederen treinen aan de overkant) en vliegen. Aan het eind van de middag klimmen we nog even naar de Schönburg die op de helling achter ons ligt. We zien tegen de helling aan de overkant herten, reeën en moeflons rondscharrelen.
19 juli 2012 Op bezoek bij John en Annelies in Boppard
Tegen elven zijn we bij John en Annelies, die zo'n 20 km verderop in Boppard wonen. Er is weer aardig wat bij te kletsen. ‘s Middags maken we een korte wandeling door het bos vlak achter hen en tegen vijven rijden we naar Alken aan de Moezel (10 km) waar wij willen overnachten en waar we samen een wijntje gaan drinken en een hapje eten. Het is erg gezellig deze laatste dag van onze trip. Morgen zijn we weer thuis!

Grüssgott ipv Buongiorno

7 juli 2012 San Guiseppe de Caldero
We rijden 5 kilometer vandaag. Naar beneden naar het meer. San Guiseppe de Caldero heet het hier. Net voorbij Caldero. Een mooie camperplaats met toilet, douches en verdere voorzieningen, vlak voor camping 'Gretl am See'. Goede gelegenheid om weer eens een was te doen. Als je hebt betaald krijg je een briefje waarmee je gebruik kunt maken van het privéstrand van hotel/restaurant 'Haus am Hang'. Helemaal niet verkeerd natuurlijk. We gaan er kijken en zwemmen; een groot grasveld met steiger en een terras. Heel gezellig. De rest van de warme middag brengen we lezend en luierend door.

8juli-2012 Wandeling om de Kalterer See
Het is al vroeg warm. Om kwart voor 10 starten we met de wandeling om de Kaltere See heen. We passeren eerst de hengelclub met bootjes aan de steigers. Voortdurend slingert de route zich tussen appelboomgaarden en wijngaarden door. Er staan ook aan de overkant nog een aantal hotels en restaurants, compleet met ligweiden en strandjes. Het laatste stuk is beschermd gebied met een korte borderwandeling door moerassig gebied. Het is op deze zondag vrij druk met wandelaars en fietsers. Kwart over 12 zijn we terug en de rest van de dag brengen we hoofdzakelijk in de schaduw van onze luifel door...het is heet!! Aan het eind van de middag lopen we nog even naar de strandbaden met barretjes en winkels voor een ijsje. De parkeerplaats puilt uit, net als de ligweitjes. Op het meer wordt gekanood, gepeddeld in trapbootjes, gewindsurft, geroeid, gezwommen en gezond op luchtbedjes.

9 juli 2012 Wandeling bij St-Michael-Eppan
We doen boodschappen in Kaltern en bekijken meteen het gezellige centrum. Het is een typisch wijnstad met grote statige panden, wijnproeverijen en veel oude kerken. In St.Michael-Eppan. 8 kilometer verder parkeren we bij de ijshal. We zoeken de Toeristeninfo en krijgen het adres van een hotel waar we kunnen internetten. Vervolgens picknicken we in het parkje op een bankje in de schaduw. Het is te heet in de camper (44°) Dan beginnen we aan de wandeling uit de Dolomietengids. Bergopwaarts via wijngaarden en een kruisweg komen we bij de Gleifkapelle. Daar is een fantastisch uitzicht, helemaal tot Bolzano. De route gaat dan verder langs een aantal grote wijnboerderijen, eigenlijk meer kastelen en komt via een smal pad in een bos met tamme kastanjes waar bordjes richting 'Eislöcher' staan. In deze ijsholen is het ook 's zomers maar een graag of 5. Het is een soort dal onder aan een berg waar de lucht tussen de porfierblokken doorstroomt en daarbij flink afkoelt. De zware koude lucht blijft vervolgens in deze kom hangen als een soort koude luchtbel. Dit gebied heeft dan ook een hele ander plantengroei dan de directe omgeving. Als we afdalen naar deze kom voelen we van het ene op het andere moment het grote temperatuursverschil; een heel aparte gewaarwording. Er staat een infobord op het diepste punt. We blijven er niet lang in onze korte broek en T-shirt. De parking bij de ijshal is niet geschikt om te overnachten dus rijden we door richting Merano via de Passo de Mendola. Al gauw zitten we weer op 1000 m hoogte en is de temperatuur een stuk aangenamer. We komen uit bij Lago Smeralda waar we kunnen parkeren op een( wat schuin aflopende) rustige parking naast een restaurant. We lopen nog even een stukje om het meer en ontdekken een afdaling naar een waterval en kloof die via een 4 tal bruggetjes en een steile klim weer op de parking uitkomt. De dag wordt afgesloten met een fikse onweersbui.

10 juli 20-12 Richting Merano en 'Waalen'-wandeling
Koelkast kapot? Nee we stonden niet waterpas genoeg en op een of andere manier scheidt ie er dan mee uit. Een eindje rijden en het is weer oké gelukkig. We rijden eerst naar Lana di Sopra om boodschappen te doen en te tanken en willen dan de camper op de parking bij het dalstation van de Vigiljochbaan zetten om aan een wandeling te beginnen. Helaas bomvol en een verbodsbord dat er alleen geparkeerd mag worden als je gebruik maakt van deze cabinebaan. We rijden richting Merano en vinden in Cermes, 3 kilometer verder op, een rustige plek in de schaduw bij een VVVkantoor. Hier mag je onbeperkt en gratis staan. We eten eerst en pakken dan de bus terug naar Lana. We maken een wandeling van Lana naar Merano die loopt door de wijn- en boomgaarden op de hellingen boven het Adige dal. Hier wordt nog gebruik gemaakt van irrigatiekanaaltjes (Waale) en langs deze kanaaltjes lopen paden voor het onderhoud hiervan. Deze Waalweg werd tussen 1737 en 1746 aangelegd. Het is een schitterende route. We moeten wel eerst een 100 meter klimmen maar dan is het uitzicht voortdurend grandioos. We passeren verschillende uitspanningen en halverwege staat zelfs een kraampje met kleding en tassen! De afdaling naar Merano is ook aardig steil. Gezien het aantal mensen dat we tegenkomen is het een populaire route. Eenmaal beneden zoeken we de bushalte in Marling op en zijn we snel weer terug bij de camper. Voor de nacht rijden we dan naar Tirolo, een vakantiedorpje boven Merano, waar we op een parking terecht kunnen.

11 juli 2012 Verder de Adige langs.
Vanuit Tirolo nemen we via Merano de route die de rivier de Adige eerst in westelijke en daarna in noordelijke richting volgt. Door het Venosta dal, om uiteindelijk bij de Reschenpass Oostenrijk binnen te gaan. De Dolomieten laten we dus nu achter ons; hier heet het weer Alpen. Na 20km maken we in Silandro een korte stop voor lunch en een wandeling door het aardig stadje. Nog eens 30 km verder ligt Glorenza; er is een camperplaats en volgens onze gids moet het een zeer bezienswaardig dorp zijn met volledige stadsmuren en grote hoektorens. De weg naar de camperplaats langs de rivier is erg smal en is een drukke fietsroute. Maar het plekje is erg mooi. We lopen even bij de vvv binnen voor een wandelkaart, en maken een rondje door het stadje.

12 juli 2012 Wandeling de berg op.
Om 10.00 uur op pad. Het weer is uitstekend. We gaan de route doen die de juffrouw van de vvv ons heeft aangeraden. Het gaat al gauw een flink eind de berg op, dan langs een droge geul. Ook weer zo'n 'Waal'. De hele route worden we begeleid door allerlei verschillende soorten vlinders! Vanaf boven, 1250m, een schitterend zicht over het dal met de diverse dorpjes. In totaal zijn we 3 ½ uur onderweg, meestal over vrij smalle paadjes langs de rand van de hellingen door een mooi bos . Bijna de hele weg komen we geen mens tegen. De rest van de middag lekker in de zon met een boek en Nart probeert de zangvogels te fotograferen die hier in grote aantallen in de bomen zitten: putters, vinken, kramsvogels, merels, lijsters en kwikstaarten.

Vrijdag de 13 juli 2012
De dag begint met regen. Tegen elven rijden we van de camperplaats weg. We komen langs de benedictijner abdij Marienberg uit de 13e eeuw die heel beroemd schijnt te zijn om zijn mooi bewaard gebleven fresco's. Het ligt er mooi tegen de berghelling op, net boven Burgusio. Eigenlijk wilden we bij de 2 stuwmeren die vlak voor de Reschenpass (op de grens met Oostenrijk) liggen een dagje rond kijken maar omdat het regent hebben we daar geen zin in. Wel stoppen we even bij het grote stuwmeer Lago di Résia waar de toren van de kerk van Curon nog boven water uitsteekt. Het hele dorp is in 1939 ontruimd en onder water gezet. Op de hoge bergtoppen rond het meer liggen gletsjers. Net na de grens komen we 3 kwartier stil te staan in een file bij een weg die gerenoveerd wordt. Een grote vrachtwagen moest bouwmaterialen afleveren en blokkeerde zo de enige rijstrook die nog beschikbaar was. Gelukkig is het dan droog. Over kleinere wegen, via Landeck en Lech, verlaten we Tirol en rijden de regio Voralberg in. We speuren naar een parking want na 150 km is het wel genoeg voor vandaag. Die vinden we uiteindelijk in Schoppernau bij de cabinebaan. Hier geen verbodsbordjes gelukkig; het is er redelijk rustig. We krijgen gezelschap van nog 4 campers. Ik bel de ANWB want er ging een rood lampje op het dashboard branden: dat van de koelvloeistof.. Kunnen we nog verder rijden of is dat onverantwoord??? We controleren het peil; dat blijkt onder het minimum te staan. De techneut van de ANWB raadt ons aan gewoon kraanwater er bij te gooien: probleem voorlopig opgelost. Tja het was vandaag toch de 13e???

14 juli 2012 Duitsland in, Oberstaufen.
Regenachtig begint de dag. We rijden zo'n dikke 60 km vandaag, waarvan er 10 een omleiding zijn, omdat de weg afgesloten is. Het berglandschap verandert zienderogen. Alle bergen zijn begroeid. We gaan tot Oberstaufen, 8 km Duitsland in, omdat we daar een mooie wandeling willen maken uit onze Duitse wandelgids. Het is een lange wandeling en we besluiten die tot morgen te bewaren omdat het weer wisselvallig is. Het klaart echter snel op en de zon breekt door. We staan op een parkeerplaats onder een viaduct vlak bij het Kurhaus en het centrum. We wandelen het centrum in; veel winkels hebben uitverkoop. We kopen voor elk een lange broek (mijn wandelbroek was ook dringend aan vervanging toe) en ik vind een paar makkelijke (Rieker) schoenen. We sturen nog een kaartje naar ons mam om de terugkomst aan te kondigen en pikken een terrasje in de zon om de geslaagde aankopen te vieren.

weer de bergen in ....

30-06-2012 Naar de Monte Bondone
Ten noorden van het Gardameer is de Monte Bondone een soort voortzetting van de Monte Baldo. Het is vooral bekend door de bijzonder rijke alpenflora met een botanische tuin en een proefstation. Deze streek is ons doel voor de komende dagen, niet alleen om de voorspelde hitte te ontvluchten, maar ook om hier te wandelen. Tegen elven zijn we weg uit San Giacomo. Het gaat door Brentonico en Mori (waar we wat boodschappen doen) en we nemen de afslag naar Arco via een klein weggetje hoog de berg op. Het is er gelukkig niet druk, maar af en toe moeten we stapvoets een tegenligger passeren of een van de tientallen haarspeldbochten nemen. Arco is een schilderachtig stadje omgeven aan west, noord en oostkant door hoge bergen. Het ligt in een prachtig dal met subtropische plantengroei. Ten noorden van Dro stoppen we aan het lago da Cavedine. We picknicken er op een mooi rustig plekje en sms'en even een felicitatie naar broer Trienco die vandaag verjaart. Via een vernieuwde bergroute gaan we dan richting Vason om daar de camperplaats op te zoeken. De laatste kilometer is echter afgesloten voor een of ander evenement, een wielerwedstrijd?? We draaien om en rijden terug naar een grote parking bij de botanische tuin van Viote en zien er meerder campers staan. Het blijkt een nieuw aangelegde camperparking te zijn. Prima plek om te blijven. We zitten een tijdje buiten, maken een korte wandeling om een beschermd terrein heen waar zeldzame planten staan. Overal zijn mensen aan het recreëren (zonnen, wandelen, picknicken, volleyballen), er is een groot speelpark waar het echter niet druk is. Het is hier uitstekend, we blijven morgen ook nog hier...en ook niet onbelangrijk : er is tv-ontvangst dus Nart kan de finale EK kijken.

Zondag 1 juli 2012 Monte Bondone
Ook al hadden we vandaag verder gewild, het had niet gekund want de route richting Trento is nog steeds dicht. Het evenement via de vele haarspeldbochten is een auto-ralley. We lopen even de 800 meter omhoog naar de finish... Het is er razend druk; 10 euro als je wilt kijken. We gaan terug om een uitgezette wandeling te maken vanaf de botanische tuin, waar een infobord een aantal mogelijkheden aangeeft en we kiezen een rondje. Wat we niet goed zien is hoe de hoogteverschillen zijn, maar daar zijn we snel genoeg achter: eerst een heel eind het dal in, dan een fikse klim over een bergtop en dan weer omlaag. Al met al zijn we vier en een half uur op pad over een schitterende route. Wat een bloemen zien we weer en telkens die we nog niet eerder zagen. Gelukkig loopt het grootste gedeelte door de bossen, dus in de schaduw, want ook vandaag zijn staat de thermometer tegen de 40°. 's Avonds dan de finale Italië - Spanje. De parking is uitgestorven. Een telefoontje van Harold; of we het leuke filmpje al hebben gezien???? Voor Narts verjaardag heeft Esther een felicitatievideootje van de kleinkinderen op facebook gezet en wij hebben al langer dan een week geen internet!!!

Maandag 2 juli 2012 Via Trento naar Cavalese
Vandaag dan de afdaling naar Trento via het racecircuit; wij doen het rustig aan. In Trento is het zooo heet dat we besluiten om nu niet het oude centrum te bekijken maar, door te rijden weer de bergen in. Dat scheelt toch al gauw een graad of 10! En het waait er meer. We gaan noordoostelijke richting de Val di Cembra in waar de rivier de Avisio stroomt. We rijden via de steile berghellingen, waar op hooggelegen terrassen wijngaarden liggen afgewisseld met akkers, en naaldbossen. Bij Cembra(667m hoog) liggen de aardpiramiden van Segonzano. Dat zijn spits toelopende staketsels van morenpuin die potsierlijk zijn bekroond met grote dekstenen. Aan het begin van het pad naar de piramiden is een parking met kiosk en terras. Het is stevig klimmen over een keienpad; 30 minuten naar de 1e groep en daarna nog 40 minuten naar groep 2 en 3. Maar het is de moeite waard, ondanks de hitte. Pas aan het eind van de middag stoppen we in Cavalese. Bij het ijsstadion en cabinelift is een grote parking waar ook campers mogen staan. We staan hoog boven de rivier en het uitzicht is weer schitterend! Morgen eerst een internet opzoeken om het reisweblog bij te werken en de mail en facebookberichten te lezen. En daarna zien we wel weer.

3 juli 2012 Cavalese
Vandaag doen we het rustig aan, we blijven in Cavalese. Om 10.30 lopen we via het I-kantoor naar de bibliotheek, waar ik het reismee-verhaal bij werk. We bekijken de video, die Esther van de kinderen maakte, ter gelegenheid van Nart's verjaardag! Feija zingt uit volle borst 'in de Glolia' en Rohan doet kunstjes. Keileuk! Om 12 uur kuieren we via het mooie park 'Parco della Pieve' met een mooie Mariakerk uit 1124 naar de parking terug. Na de lunch en verslag bijwerken gaat het om tegen vieren via het park en de Banco de la Réson (waar vroeger de notabelen van de stad beraadslaagden en recht spraken) het centrum in. We kijken er even rond, vooral de 'Palazzo della Comunitá Generale di Fiemme' is bezienswaardig. (Een voormalige zomerresidentie van de bisschoppen van Trento, daterend uit de 16e eeuw) We doen dan boodschappen bij de COOP en lopen al winkeltjes kijkend weer terug naar de camper. We kijken even de finish van de Tour de France. De avond wordt ingeluid door een stevige, korte onweersbui.

4 juli 2012 De Cermis op.
Vandaag een mooie dag voor een flinke wandeling. We nemen net na tienen de cabinelift naar boven de Cermis op. Die gaat eerst naar beneden en de rivier de Avisio over en dan steil omhoog de berg op. Voor €5,00 p.p zijn we boven en dat is een koopje; de meeste kabelbanen zijn belachelijk duur! Op 1250 m kijken even op de vrij druk bezochte 'speelwei' rond en beginnen dan met de wandeling L08, die ons weer het dal in moet voeren. Het is opnieuw heerlijk wandelweer, toch komen we onderweg slechts enkele mensen tegen. Het gaat over gemakkelijke brede grintpaden. Aan de hand van een kaartje kunnen we de route bepalen en ook van de ene naar de andere overgaan. Op zeker moment zien we een bordje naar 'Colonne Casaia'. Ondanks dat we niet weten wat dat moet zijn gaan we er heen! Na zo'n 500 m klimmen komen we bij 2 bomen van meer dan 30 m hoog. Kaarsrecht. De hoogste in de verre omgeving, staat er bij. Zoals steeds de laatste dagen zien we massa's Gevlekte orchissen. Het aantal andere bloemen is misschien niet erg groot, maar er staan altijd wel weer aparte bij. Heel veel vlinders ook hier. We lopen naar het oorspronkelijke pad terug en omlaag door uitgestrekte sparrenbossen tot aan de Agritur Salanzada, een uitspanning aan een grote wei met koeien, allemaal voorzien van een bel: een concert van jewelste. We lopen om de wei heen en volgen dan de lichtgroene route: Sentiero Avventura, misschien wat meer afwisseling? Al gauw moeten we slalommen om koeienflatsen, modderpoelen oversteken, hellingen op en af, stroompjes oversteken en over smalle bospaadjes onze weg zoeken. Ja dat is een stuk avontuurlijker...en neemt meer tijd in beslag; maakt niet uit: tijd zat. Uiteindelijk komen we weer op de bredere paden uit en bereiken het dalstation Fondovalle. Hier moeten we nog een eind langs de rivier lopen voor we de brug kunnen oversteken en aan de klim omhoog naar Cavalese kunnen beginnen. Het laatste deel van de wandeling krijgen we nog wat druppels van een onweersbui over ons heen, maar die is zo weer over. Tegen half vier zijn we terug bij de camper en kunnen aan de lunch beginnen. We hadden niet verwacht zo lang onder weg te zijn...maar het was een prachtige wandeling!! Na een poosje rust ga ik nog even bij de Spar wat boodschappen doen en Nart kijkt naar de finish van de tour.

5 juli 2012 Naar Natuurpark Monte Cordo (Trodena)
We lozen wc en water bij Latemar achter Predazza, waar we al eerder waren. Vervolgens rijden we terug naar Cavalese richting Oro. Onderweg stoppen we even bij de camperplaats bij het dalstation van de Cavalese cabinebaan; een mooi plekje. Daarna stoppen we bij de waterval ( Cascata) net over de brug een eindje buiten Cavalese. Een mooie volle waterval, die de nodige bezoekers trekt. Om 12.00 uur rijden we Südtirol weer in. Duits is weer de voertaal hier. Op een kleine parking, waar de bus draait vinden we een alleraardigst plekje voor vannacht. Na de lunch wandelen we op ons gemak door dit pittoreske dorp . We bekijken het Naturparkhaus. De ontvangstzaal is van houten 'pilaren' voorzien, waar kleine afbeeldingen in gebeeldhouwd zijn. Verhaaltjes uit de streek worden in drie verschillende dialecten vertelt. De Duitse en Italiaanse tekst staat er naast. Er is veel informatie over dieren in dit park. Boven is een uitgebreide collectie levende slangen, die hier in de buurt leven. Morgen willen we hier een lange wandeling maken uit de ANWB-Actief gids. Bij het I-kantoor vinden we een panoramakaart van de omgeving, waar ook de wandeling op staat. Vandaag is Flip jarig, we sturen een felicitatie smsje, maar ik krijg een berichtje terug dat de ontvanger geen idee heeft wie ik ben. Hebben we het verkeerde nummer??? Nou Flip dan bij deze: HARTERLIJK GEFELICITEERD!!!

6 juli 2012 Naar Lago di Caldero (Kalterer See)
We zijn er laat uit deze morgen. De regen rammelt nog tot half elf op het dak en de vooruitzichten voor vandaag zijn slecht. Geen wandeling hier in Monte Corno helaas. Om 11.15 vertrekken we uit een nevelig Truden. Via Mühlen en Glen gaat het het dal in. Onderweg begint het enigszins op te klaren. We doen boodschappen bij de SPAR in Auer. De temperatuur hier (op ca 200 m) is aanzienlijk beter dan in Truden (1127 m). Aan de weg direct na de stad liggen uitgestrekte appelboomgaarden en wijnbouwvelden. We rijden weer bergop, nu langs de Kalterer See door St. Joseph am See en Kaltern in de richting van Altenburg. Bij sportvelden tegen een groot bos aan vinden we tegen 1 uur naast een kersenboom een mooi plekje op de parking. Hier begint wandeling 14 (door de Rastenbachklamm) uit onze ANWBgids en is geschikt om te overnachten.
In een klein uurtje lopen we door heel aardige bossen naar Altenburg. Het kerkje van Altenburg ziet er heel mooi uit, met een oude fresco op de buitenmuur. Net buiten het dorp ligt een schitterend panoramapunt met zicht op de Kalterer See en de bergen er achter. We dalen iets af naar de ruïne van het St. Peter kerkje uit de 4e eeuw! Dan volgt de klauterpartij door de Rastenbachklamm. Vele smalle trappen vergemakkelijken de afdaling naar de bodem van het dal. We komen over een hangbrug en lopen er even later onderdoor. Uiteraard lopen we even naar de hoge waterval. Over de rode rotsen en trappen klimmen we naar een ander uitzicht. We dalen weer af, lopen even tussen appelbomen en druivenstruiken door en moeten dan weer het bos in met vele bochtige, stijgende paden, steeds de bordjes en rood-witte tekens volgend, om uiteindelijk weer op de parkeerplaats uit te komen. Om 17.30 zijn we weer terug. De merels en lijsters in de kersenboom vieren nog steeds feest.

Verona en het Gardameer

25 juni 2012 Naar Verona
Vandaag wordt Nart 64 en we vieren onze 10jarige trouwdag. Dat gaan we doen in Verona, de stad van Romeo en Julia; romantisch hè? Het is 150 km naar het zuiden richting Gardameer. Het is ook nu al vroeg warm. De zon schijnt niet echt fel en het is drukkend. De route gaat via Vicenza, waar we bij een grote super wat inkopen doen. Tegen half 2 zijn we op de camperparking in Verona, zoeken een plekje en eten wat. Voor een tientje mogen we hier overnachten. We zitten vlak bij het centrum dus we gaan te voet. Aan de hand van een route uit een ANWB-gidsje gaan we het oude Romeinse centrum verkennen. Het ziet er allemaal indrukwekkend uit: de ruime pleinen met hoge oude panden met balkons, de arena en wat kerken. We doen rustig aan want 36° in de schaduw nodigt niet uit om een hoog tempo aan te houden. We nemen een 'macedonia' op de markt (beker vol met vers fruit) en her en der zijn fonteinen met drinkwater. De stad ligt grandioos aan de rivier de Adige; er liggen diverse oude bruggen over. Natuurlijk bekijken we het balkonnetje waar Julia haar Romeo ontmoette. Het is er razend druk! Het blijkt een moderne plek te zijn om je liefde te betuigen. De muren staan van boven tot onder toe gekladderd met namen en teksten, soms op pleisters of kauwgum of in de vorm van slotje met ingegraveerde namen en hartjes aan een helwerk. Nadat we nog een poosje in de Dom hebben rondgekeken gaan we tegen vijven op zoek naar een internet-point. Daar brengen we een uurtje door met foto's en verhaal uploaden en de post even doorkijken en beantwoorden. Aan de Via Romana hadden we een leuk terrasje gezien en daar strijken we neer voor een pizza een drankje. Ondertussen bekijken we het volk dat langs flaneert en luisteren naar een violiste die naast haar open vioolkoffer en onder begeleiding van een cd-speler fanatiek haar muzikale talenten beloond wil zien. Nadat we nog bij een gelateria een heerlijk ijsje hebben gehaald kuieren we terug. Tot ver na elven zitten we buiten, net als onze medecamperaars, het is dan nog 28°!!! Binnen natuurlijk nog een paar graden meer. Morgen gaan we het water opzoeken: het Gardameer!!

26, 27 en 28 juni 2012 Naar Lazise, Gardameer, camping Fossalta
We drijven zowat de camper uit, om 9.00 uur al boven de 30°! Het is maar 27 km naar Lazise. We staan dan ook al vroeg op de camping. Er is nog een plaats vrij naast Angela (volleybalvriendin) en Stan, mooi dicht bij het water. Ik had gisteren al ge-sms't dat we in aantocht waren. We brengen de 1e dag door met bijkletsen, zwemmen en aan het strandje liggen. We gaan de volgende dag naar de markt in Lazise waar we uitgebreid de vele kraampjes uitpluizen. Angela vindt een leuk bloesje en ik een jurkje. We drinken wat op een terrasje. Het is opnieuw erg warm. ‘s Avonds gaan we met hen en nog een stel uit Lisse naar een groot restaurant waar je heerlijk buiten kunt eten. Het smaakt allemaal voortreffelijk! De laatste dag op de camping wandelen we 's morgens met z'n tweetjes langs het meer naar Lazise om het wat rustiger te bekijken; 's middag gaan we met Stan en Angela naar een wijnboer om wat litertjes 'Bardolino' in te slaan. Als je zelf flessen meebrengt kost die maar €1,30 per liter! Nog even bij de Lidl langs om wat voorraad in te slaan voor de komende dagen. De koelkast kan de hoge temperaturen niet aan en koelt maar matig. 's Avonds kijken we met een hele club naar de voetbalwedstrijd Italië tegen Duitsland in de bar van de camping. Grote sensatie dus als Italië inderdaad de finale haalt. We horen dat de komende dagen de temperaturen tot 40° kunnen stijgen. Tijd voor ons om de koelte van de bergen weer op te zoeken.
29 juni 2012 Naar de Monte Baldo
We nemen afscheid van Angela, Stan, hond Luka ( zij gaan een dag later weer terug naar Nederland)en de camping en rijden richting Monte Baldo via de drukke weg aan de oostkant langs het Gardameer. Eerst bezoeken we in Spiazzi de bedevaartskerk 'Madonna della Corona' die hoog tegen de rotsen is aangebouwd . Hiervoor moet je eerst 30 minuten naar beneden lopen, via een kruisweg met mooie staties. We zijn om 12.00 daar en er begint in de zijkapel net een mis in het Duits. Blote schouders zijn er verboden. Gelukkig kan ik er een soort sjaal lenen en toch de kerk van binnen bekijken. Er is een restaurantje, een winkeltje en een infopostje. Terug gaan we via de trappen omhoog. Dan gaat het verder via de S8, die later S3 wordt langs de flanken van de Monte Baldo bergrug. In tegenstelling tot wat we verwachtten is er geen zicht op het meer maar op de andere kant: de Adigerivier en de snelweg diep in het dal eronder. Als we nog 7 kilometen van San Giacomo zijn, dat aan de andere kant van de pas ligt komt er een bordje dat een hoogte van 2.50 aangeeft. Wij zijn 2.55m. We hebben geen zin om helemaal terug te gaan dus wagen we het erop. De weg wordt steeds smaller maar gelukkig is er weinig verkeer. Het tunneltje waar we tenslotte onderdoor moeten blijkt ruim genoeg voor ons.....oef, dat was wel even spannend! In San Giacomo is een ruime parking tegenover het enige hotel van het gehucht en naast wat sportvelden. Daar blijven we vannacht. Wat is het heerlijk koel, scheelt 10° met beneden. Om elf uur is het 24° en er waait een zacht windje.

Pas voor pas door de Dolomieten

19 juni 2012 Naar Misurina en Tre Cime de Lavaredo.
Alweer vroeg wakker vanwege de warmte. We maken een kort ritje (25 km) naar Misurina. Dat ligt zo'n 800 meter hoger en dat merken we meteen als we uitstappen op de camperparking , aan de noordkant van het meer en vlak onder de beroemde Tre Cime de Lavaredo. Dit is toch wat aangenamer; je hoeft nu niet steeds de schaduw op te zoeken. De drie kolossen van de Tre Cime ( ook wel Drei Zinnen) prijken op elke folder uit dit gebied en zijn bijna 3000 meter hoog. Er kan een schitterende, vrij makkelijke wandeling van 10 km omheen worden gemaakt. Je wandelt daar van berghut naar berghut. Daarvoor nemen we morgen een bus naar boven. Je kunt ook met de auto of camper daar heen, maar je moet dan op tolweg er heen zeker 20 euro betalen. De bus stopt vlak voor de camperplaats en rijdt volgens vaste regeling. Vandaag maken we een wandeling om het meer en nemen het hoger gelegen pad. Er liggen 3 caches langs dit meer. Twee ervan vinden we, de derde (bij het kerkje onder de skilift) blijft onvindbaar voor ons. Er liggen aan de westkant van het meer een stuk of 10 grote hotels en er zijn wat souvenirwinkels. Gelukkig is het niet erg druk.. in het weekend en hoogseizoen zal dat wel anders zijn! Tevergeefs zoek ik naar een internetmogelijkheid...niet te vinden hier.

20 juni 2012 Wandeling rond de Tre Cime de Lavaredo
Vroeg eruit en om half 10 pakken we de bus naar boven waar bij de Rifugio Auronzo (2320 m) de wandeling begint. We lezen bij de tolpoort dat een camper 33 euro kost (tol+parkeergeld)! De bus is goedkoper maar ook niet mis: 4,50 p.p enkeltje. We bekijken eerst even de camperplaats hier boven. Deze parking wordt nu half in beslag genomen door 3 grote vrachtwagens en een aantal kleine busjes. Zo te zien een filmploeg. Bij de eerste Rifugio volgen we het bordje Rif Lavaredo. Halverwege passeren we een kapel met grafstenen. De route gaat over een duidelijk aangegeven pad. Dan verder omhoog naar de bergkam waar we in de verte Rifugio Locatelli (2438 m) al zien.Van de kam tot de hut voert het pad over de puinhellingen van de Monte Paterno. De uitzichten zijn aan alle kanten onbeschrijflijk, soms lijkt het op een maanlandschap en het zicht op de Tre Cime is steeds weer anders. We komen een filmploeg van de Italiaanse tv tegen; ze maken een 7 delige serie, (vertelt een van de regelaars). We worden gemaand door te lopen want de opnames gaan beginnen. Regelmatig horen en zien we helikopters in de lucht vlak bij de bergwand; ook deze horen bij de filmploeg. Langs de noordhellingen komen we grote sneeuwplakkaten tegen. Vanaf hut nr 3 gaat het eerst een diepe dalkom in, vervolgens omhoog,dan een 2e dal in, een grote grasweide, met wat meertjes om even later weer flink te klimmen. De paden zijn steil en liggen vaak vol lossen stenen, opletten dus. Er lopen veel mensen deze route. De meeste hebben skistokken bij zich wat makkelijker loopt. Het laatste stuk is weer een smal pad over een puinhelling met rechts een diepe afgrond. We zien onderweg veel verschillende bloemen, die zich op hun plek voelen tussen de stenen. We komen tot de conclusie dat dit een van de mooiste wandelingen is die we ooit gemaakt hebben...Tegen tweeën zijn we weer bij de parking waar de bus net voor onze neus wegrijdt. 20 minuten later gaat er weer één. Ondertussen is de lucht betrokken en het spettert af en toe. We zijn een half uur terug in de camper of het begint vreselijk te onweren en te hozen (hagelen zelfs!) Maar even later schijnt de zon weer. Toch blij dat we niet op een van de hellingen waren tijdens zo'n onverwachte bui.

21 juni 2012. Van Misurina naar Arabba.
Vandaag gaat het richting Cortina d'Ampezzo. We zijn al om 9.25 op pad. We volgen het dal van de Popena oostwaarts. 5 km voor Cortina bezoeken we een camperplaats op een voormalige landingsbaan vlak tegen Park Regional Dolomiti d'Ampezzo. De plek is nu nog gratis, maar de voorbereidingen voor het seizoen zijn aan de gang. We buurten even met een Duits stel, dat hier al dikwijls is geweest. De service is achter het helikopterveldje. We rijden enkele rondjes door Cortina op zoek naar een supermarkt met parking. Overal staan verbodsborden voor campers! Op een grote parking gaan we toch maar staan en lopen een stukje door het centrum; veel dure en chique winkels. We doen tenslotte boodschappen bij de Cooperativa supermarkt, waar de prijzen ook niet misselijk zijn! Een heel aardige stad, die aan alle kanten door bergen omringd is. Dan weer door naar een hoge pas, de eerste op deze beroemde Dolomietenweg. Bij een kapel ter nagedachtenis van gevallenen in WO I vinden we de cache niet. Twee Tsjechische motorrijders zoeken even mee en geven het ook op. We hebben de lunch op de schitterende Passo di Falzarego. Hier is o.a. zicht op de hoogste berg van de Dolomieten: de Marmolada (3342m), waarvan de top compleet onder de sneeuw is bedolven. Steeds door een mooi dal bereiken we tegen drieën Arabba, waar we vannacht willen blijven op de camperplaats naast de ijsbaan. We buurten een tijd met de caféhouder daar. Hij laat alle faciliteiten zien en biedt ons gratis overnachting hier aan. Hij verhuurt naar gelang het seizoen, fietsen en schaatsen. Buiten staat een sneeuwscooter. Dan zetten we de camper weg en gaan een rondje maken door het dorp. Via het infokantoor komen we bij hotel Malita, waar we voor €4,00 een uur kunnen internetten. Ik kijk de post door en vul het 'reismee'-weblog aan. We pikken op de helling boven de ijsbaan nog een cache op uit een vermolmde boomstronk. De temperaturen waren vandaag ver boven de 30. Wat later op de avond onweert en bliksemt het uren achter elkaar, zonder dat er een druppel valt.

22 juni 2012. Aribba - Passo de Costalunga.
Na afscheid te hebben genomen van de ijsbaan/bareigenaar rijden we tegen elven uit Arabba weg. Het gaat verder over de Grande Strada delle Dolomiti via zo'n 20 haarspeldbochten omhoog naar de Passo Pordoi (2231 m). We stoppen even net voor het hoogste punt en de drukke uitspanningen daar. Er is hier schitterend zicht op de omringende bergruggen: in het westen in de verte de Catinaccio, vooraan de Plattkofel (die we al van de andere kant hebben gezien) en in het zuiden de Marmolada. Het is druk: wielrenners, motorrijders, auto's en bussen nemen deze spectaculaire route. We dalen even later weer in nu meer dan 30 haarspelden. Ook hier weer massa's motorrijders die flitsend de bochten nemen en voortdurend inhalen. In een nauwe haarspeld is vlak voor onze neus een motorrijdster onderuitgegaan. Waarschijnlijk omdat een bus naar boven kwam en de hele bocht nodig had. Ze krijgt meteen hulp van collega-motorrijders; het lijkt mee te vallen. Wij dalen weer tot in Canazei. We kijken en lunchen even bij de tennisvelden van Vigo di Fassa (geen goede camperplaats) en bezoeken 800 m verder een parking bij het Museo de Ladin de Fascia en een Conad-supermarkt. Voor we de stad verlaten kijken we of er een geschikte plaats is in de buurt van de kabelbaan om daar eventueel naar boven te gaan en wandeling te maken. Niet dus; er wordt nogal aan de weg gewerkt. Dan weer verder over de Dolomietenweg. We rijden nog een kilometer of 7 door naar een plek net onder de Costalunga-pas (1752 m). Mooi plekje, er staan al 2 campers. Ik praat even met de Duitse buren, die afgelopen nacht hier al stonden en wat wandeltips hebben. De route begint hier ter plaatse. Maar dat is voor morgen. Na het eten lopen we nog even naar de pas zelf: wat hotels en restaurants bij een kabelbaan en natuurlijk weer schitterend zicht op diverse bergmassieven. We raken er niet op uitgekeken.

23 juni 2012 Naar de Passo di Pellegrino
We worden wakker door onweer en een kletterende regenbui! Dat stond niet op ons programma voor vandaag. We gaan niet in de stromende regen de berg beklimmen. We rijden dus door naar het 4 kilometer verder gelegen Lago di Carezza, dat een hel blauwe kleur heeft en prachtig is gelegen tussen de naaldbossen. Je kunt er nergens zomaar langs de kant stoppen; er is een speciale betaalde parking (ook voor campers à €30,00 per dag!). Het eerste kwartier is echter gratis zodat we even tijd hebben om wat gegevens te controleren en foto's te maken (in de stromende regen). Dat is het tijd om een supermarkt te vinden. We rijden daarvoor door naar Pont Nova ook weer via talrijke haarspeldbochten omhoog. Daar vinden we een Eurospar waar we het nodige in kunnen slaan. Het blijft hier toch steeds zoeken naar wat grotere supermarkten. Ook zijn ze steevast tussen 12 en half 4 weer gesloten. Geleidelijk aan wordt het droog en komt de zon weer te voorschijn. We besluiten onze route te vervolgen en rijden via Vigo di Fassa door in zuidelijke richting. Regelmatig passeren we skiliften; de meeste gaan pas in juli open voor de zomertoeristen. In Moena gaan we de camperplaats bij een café/paninoteca controleren, nr 26 alweer op onze lijst. Er is er rond het middaguur nogal druk. Tussen het inschenken van drankjes, het serveren van broodjes en het verkopen van sigaretten staat hij ons te woord. Hij spreekt echter amper Duits of Engels ( hier wordt weer zo'n Ladinisch dialect gesproken), dus het gaat wat moeizaam. In Predazzo blijkt de weg naar Belmonte afgesloten te zijn, dus moeten we weer terug en volgen de bordjes Passo Rolle. Niet zo erg want deze route komt langs de Pellegrino-pas; hier hadden we al wat over gehoord en gelezen. Boven op de pas blijkt een prima ruime parking te zijn; hier blijven we vannacht. We maken een wandeling om het gelijknamige meertje. Intussen schijnt de zon weer volop en lopen ook de temperaturen op. De pas is populair: motorclubs, wielrennersgroepen en zelfs een klassieke raceauto ralley gaat voorbij. Vooral die laatste is prachtig om te zien. Het zijn er wel een stuk of 80...De een nog ouder en mooier dan de ander, allemaal zonder dak en veel met spaakwielen.

24 juni 2012 Passo di Pellegrino naar Tonadico
Vandaag zijn we precies 3 weken onder weg en het lijkt al veel langer. We maken een flinke klimtocht de berg op bij Passo Rolle. Tot boven de 2e skilift gaat het pad en nog verder maar wij vinden dit ver en hoog genoeg. Het is ijskoud daar boven. Er staan niet veel bordjes, maar steenmannetjes wijzen de weg. De grote parking op de pas is erg druk; vandaag is er ook een cabrio-club op de route en natuurlijk weer honderden motorrijders en fietsers. We bezoeken en controleren de laatste 2 camperplaatsen van onze lijst, een in San Martino di Castrozza bij de skilift en de laatste in Tonadico. Deze laatste is meteen ook de gezelligste die we tegen zijn gekomen. De campers staan om een groot grasveld heen, er zijn picknicktafels, wat speeltoestellen voor de kleintjes en een openlucht zwembad bij de buurman. De eigenaar van de camperplaats runt tevens een mooi restaurant; we lopen de gegevens door en hij nodigt ons uit om gratis te overnachten hier. Dat slaan we niet af. We waren hier pas aan het einde van de middag. Een stuk weg was afgesloten waardoor we een eind moesten omrijden en in het stadje hier hebben we een tijdje met een geldautomaat staan worstelen, die weigerde geld te geven. De betaalautomaat bij het tankstation wilde ook al mijn bankpas niet accepteren. Het 'werk' zit er dus nu op. We besluiten om morgen naar Verona te rijden: kunnen we daar onze 10e trouwdag vieren. Kan het nog romantischer?? De stad van Romeo en Julia...Vandaar gaat het dan richting Gardameer en daarna zien we wel weer.

Berg op en af

11juni 2012. Seis - Monte Pana (Santa Cristina).
Om negen uur worden we gewekt doordat de cabinebaan op gang komt. Het regent continu. We blijven dan ook binnen en lopen pas tegen één uur een rondje door het dorp. Heel toeristisch. Helaas is alles tussen 1 en 3 gesloten. We passeren het ene na het andere hotel/pension. Als we teruglopen laat de Santner Spitz, een grillige, kale, spitse bergtop, die hoog boven het dorp uittorent zich zien. We eten wat en rijden dan verder om de Seizer Alm heen. Volgens ons gidsje is dit een bijna 7000 ha grote hoogvlakte op 2000 m hoogte, omgeven door verschillende massieven en de grootste Alpenweide van Europa.
We komen nu in een streek, waar alle plaatsnaamborden in 3 talen zijn weergegeven: Duits en Italiaans en Ladinisch.
In Ortisei doen we bij een grote SPAR uitgebreid inkopen. Net na Santa Cristina gaat het steil over een vrij smalle kronkelende weg de Monte Pana op. Na goed 2 km komen we op de parking bij het tussen- station van de stoeltjeslift (1636 m). We wachten de regen af en kijken dan buiten rond. Het klaart ook boven de bergen op en we zien hoge steile kale bergtoppen om ons heen verschijnen. Er ligt sneeuw op. We zitten op een mooie plek met veel wandelingen in de buurt. Regen en bewolking blijven overtrekken. Volgens de berichten nog 1 dag regen......

12 juni 2012. Monte Pana - La Villa in Badia. Tjongejonge wat een regen vannacht! Eerst naar Selva di Gardena, waar we bij een skilift een camperparking bezoeken, (hier ligt nog een sneeuwveldje, 1793m hoog) en iets verderop bij een hoge waterval een cache vinden. Dan richting Corvara, waar we net na een afslag stoppen voor de lunch onder aan de schitterende rotswand Grödner Joch. Even later gaan we de gelijknamige pas over (2298 m). Nadat het even droog is geweest, hoost het weer. Even buiten Corvara is in een haarspeldbocht een kleine, nieuwe camperplaats. De zon laat zich weer even zien. La Villa is onze laatste stop voor vandaag. Een camperplaats (€20,00) met (luxe) campingfaciliteiten: douches, wasmachine/droger, afwas/wasruimte, recreatieruimte met kinderspeelhoek, Wifi en zelfs een sauna!! Alles is spiksplinternieuw.

13 juni 2012. La Villa - Brunico.
We lopen 's morgens nog even het dorp in voor wat boodschappen en vervolgen onze route. In San Vigilio di Marebbe controleren we een enorme camperparking bij een pizzeria. Er kunnen 120 campers staan; er staan er nu 2. In het dal van de Gaderbach rijden we door enige lange tunnels. Tegen enen komen we aan op een grote parking in Brunico vlak aan een rivier en net achter het station. We wandelen naar de plek waar de rivier de Ahre in de Rienz stroomt. Hier moet een cache liggen; deze is door de hoge waterstand nu niet bereikbaar. Via een voetgangerstunnel onder het spoor door komen we in het centrum van Brunico . We kijken even binnen bij het Ursulinenkloster. Tot nu toe was het schitterend weer. Even later worden we verrast door een flinke plensbui en we schuilen onder een zonnescherm voor een hoedjeswinkel. Het klaart gelukkig snel weer op, zodat we de Oberstadt (met zijn grote kerk met twee torens) en het kasteel kunnen bekijken zonder een nat pak op te lopen. De terrasjes worden afgedroogd en we drinken wat in de zon. We nemen nog wat voorraad mee van de Lidl op de weg terug naar de camper. 's Avonds wordt er voetbal gekeken we zien de Nederlandse 11 verliezen van Duitsland.

14 juni 2012 Brunico - Monguelfo - Braies
We worden wakker met zon! De eerste stop vandaag is Monguelfo, een gezellig dorp waar net achter het station gratis geparkeerd mag worden. We wandelen er even rond en zien o.a een zgn. 'Bildstock'. Dit is een zware stenen zuil, waarop in nissen religieuze gebeurtenissen zijn afgebeeld. Dergelijke zuilen werden in de 14e - 16e eeuw opgericht ter herinnering aan pestepidemieën, overstromingen en andere rampen. Als we weer wegrijden schijnt nog steeds de zon. We besluiten om vandaag niet ver te rijden en stoppen tegen 12 uur op de parking van het meer van Braies. (Pragser Wildsee).Hier blijven we vannacht. We kijken uit op ruige bergtoppen. Het is er druk met dagjesmensen. ‘s Middags kuieren we op ons gemak rond het door hoge bergen omgeven meer. In het water wemelt het van de visjes. Langs de paden groeien kleurrijke bloemen. Halverwege moeten we een puinhelling oversteken waar een stroompje naar beneden klettert. Het staat vol met 'steenmannetjes'. Ook zien we een grote grijze eekhoorn, die zich rustig laat fotograferen. Wanneer we rond zijn kijken we even in de souvenirwinkel bij het grote hotel. We hebben hier geen tv ontvangst dus het wordt een voetbal-loze avond, wat ik niet zo erg vind. Voor het weekend worden temperaturen tot 34° voorspeld......

15 juni 2012 Braies - Sappada di Cadore.
We zijn op deze dag er al om 7.30 uit. De lucht is wolkeloos, het zicht perfect. Om 9.00 vertrekken we..
Via Dobbiaco (een schitterend mooi bergmeer) gaat het naar San Candido, waar we het kleine centrum bezoeken met o.a. een mooie Barokkerk. Hierna gaan we weer de S49 op naar het oosten. Net over de Drava naar Prato alla Drava (Winnebach) waar een camperplaats is, ogenschijnlijk net in Oostenrijk. De Drava is de eerste rivier aan de andere kant van de waterscheiding tussen Middellandse Zee en Zwarte Zee. Wat later verlaten we Alto Adige en rijden Veneto binnen via de Passo Monte Croce (1636 m). Hier staat een groot hotel en zijn skiliften en er is een grandioos zicht op de steile, kale Dolomietentoppen. De Duitse taal is hier compleet verdwenen; we schakelen over op Engels... We bezoeken een aantal dagen te vroeg de camperplaats bij caravan park Sexten. De laatste hand wordt er gelegd aan de nieuwe camperlokatie. We worden er onthaald door een zeer vriendelijk jonge man, die honderduit vertelt over de vele attracties en mogelijkheden van deze camping en omgeving. Hij belooft de foto's na te sturen. Na de lunch bij een klein stuwmeertje bij Padola vinden we bij in het dorp zelf een cache. Op weg naar Sappada passeren we een smalle diepe kloof (Guatona waterval) waar we even stoppen en een kort wandelingetje maken. Tegen vijven zijn we dan in Sappada di Cadore, waar we in eerste instantie als enige staan. We lopen het dorp even in. Ik vind er nieuwe wandelschoenen (het werd de hoogste tijd).Goede wandelschoenen zijn hier heel veel te koop en de prijzen zijn ongeveer de helft als die in Nederland! Terug op de camperplaats zijn er intussen 4 campers bij gekomen.

16 juni 2012. We worden wakker van de oplopende temperatuur: volop zon weer! Even brood halen in het dorp en dan op weg naar de volgende controle. Die ligt op de weg terug en dan een afslag het dal van de Visdende in. Een smalle steile weg kronkelt eerst nog omhoog een eind; 4 kilometer verder bereiken we camperplaats nummer 17 op onze route bij restaurant Gasperina. We worden er hartelijk ontvangen, moeten perse iets drinken en worden uitgenodigd om vannacht gratis te blijven. Dat slaan we niet af natuurlijk...het is een schitterende plek om te wandelen en zeker met dit mooie weer. De stoeltjes gaan naar buiten, luifeltje uit voor wat schaduw en ik doe even een handwasje. Er zijn toiletten en douches. Na de lunch gaan we op pad om dit dal te bekijken: nieuwe wandelschoenen aan. We maken een tochtje van twee en een half uur waarbij we een snelstromende rivier oversteken via planken en boomstammetjes, langs loslopende paarden en koeien komen en genieten van de schitterende omgeving. Het is erg warm, maar er staat een heerlijk windje. 's Avonds gaan we in het restaurantje eten; we nemen de aanbevolen gerechten: gebakken paddenstoelen, polenta, Nart ree-goulash en ik gebakken kaas. Het smaakt voortreffelijk en we krijgen nog 10% korting ook! Wat een gastvrijheid!

17 juni 2012 Naar Forni di Sopra....Alweer een prachtige dag met hoge temperaturen. En het landschap met z'n hoge bergen blijft boeien. Het is zondag dus de weg krioelt weer van de motormuizen; sommige met levensgevaarlijke inhaalmanoeuvres! Eerst bezoeken we een camping met camperplaatsen voor de poort. De2e van vandaag blijkt opgeheven te zijn. In Forni is een grote parking bij de skilift waar 20 plaatsen voor campers zijn gereserveerd. ‘s Middags gaan we met de stoeltjeslift naar boven en wandelen daar 2 uur rond. Dan gaan we het dorp bekijken waar een lentemarkt blijkt te zijn; her en der terrasjes met muziek en gezellig druk. Een heel leuk dorp hier. Helaas zitten we voor tv-ontvangst niet zo gunstig... zodat Nart het met de Italiaanse radioverslaggevers moet doen om de laatste wedstrijden in poule B mee te maken.
18 juni 2012. Auronzo di Cadore.
We worden wakker door de hitte in de camper; 8 uur en het is al 25 °! We zetten alle ramen open, dan waait het een beetje door. We rijden vandaag maar 33 km. Naar Auronzo di Cadore. Alweer een lang dal; hier stroomt de rivier de Ansiei door. Vlak voor Auronzo wordt deze gestuwd zodat er een mooi meer ontstaan is. We zetten de camper op de parking aan de rivier en verkennen kort de minimarkt en de overkant van de rivier waar 's zomers een rodelbaan in bedrijf is. Na het eten gaan we eerst een poosje op dehouten overdekte brug zitten; het is daar heerlijk koel. De temperatuur is ondertussen ver boven de 30° gestegen en de camper staat pal in de zon. Wat later lopen we een rondje de rivier langs, de brug bij het meer over en via het centrum weer terug. Een groot deel is gelukkig schaduw. We zien weer schitterende bloemen onderweg en veel zwaluwen. In het meer wordt volop gezwommen. Terug bij de camper blijkt binnen de tropische temperatuur van 44,7° te zijn bereikt! Alle deuren en ramen open en door het steeds koel waaiende windje is het al gauw weer aanvaardbaar. Ook vandaag geen beeld-voetbal, Nart moet genoegen nemen met de radio. We horen dat het weer voorlopig nog niet veranderd...

Op weg naar de Dolomieten

3 juni 2012: Op weg naar de Dolomieten
De eerst dag rijden we een dikke 280 km en overnachten op de camperplaats in Aarbergen, een eindje onder Limburg aan de Lahn. We hebben veel regen onderweg. Dag 2 maken we een 14 km lange wandeling bij kasteel Hohenstein; een schitterende route door het Taunusgebergte. Af en toe een buitje, maar we zien ook de zon. Na de wandeling rijden we door naar Eltville am Rhein ,vlak bij Wiesbaden, waar we op een grote parking t.o. een Lidl overnachten. De dag erna rijden we een flink eind zuidwaarts. Net voor München zoeken we de camperplaats bij een groot camperbedrijf (Freistaat) in Sulzenmoos op. Het is er vreselijk druk met camperaars die het bedrijf bezoeken. We wandelen naar het dorpje en kopen wat (lokaal) bier en groente bij een natuurwinkel. Gelukkig de hele dag zon gehad! De dag erna gaat het de Beierse Alpen in. Bij Bad Tölz is een mooie wandeling uitgezet; wel wat lang voor 1 dag, dus lopen we ‘m in 2 stukken. Een heel eind gaat het langs de snelstromende Isar. Het is er druk met fietsers en wandelaars. Er is schitterend weer voorspeld en de dag erna is het een vrije dag in Beieren (Sacramentsdag). We overnachten op een mooi plekje aan de Isar. De hele ochtend worden er kerkklokken geluid en kanonsschoten gehoord. De wandeling is heel afwisselend: door dorpjes en langs boerderijen, dwars door de bloeiende weidevelden, over bruggetjes en door een stuk bos en natuurlijk ook weer langs de Isar. We horen in de verte een blaaskapel, maar als we dichterbij zijn gekomen zitten ze al aan het bier! Het is erg warm vandaag en op onze overnachtingsplek in Einsiedl aan de Walchensee gaan de stoeltjes naar buiten en de luifel uit. Tot half 9 zitten we buiten. Morgen door Oostenrijk en Italië in. Dan gaat het echte 'werk' beginnen.

8juni2012. De grens over naar Italië, (Vipitano en Stanghe).
Vannacht om half 4 werd ik wakker omdat Nart riep: er loopt een muis ! Inderdaad ik zag ‘m ook. Nart zet de deur open en jaagt ‘m weg. We vragen ons nog lang af hoe die is binnen gekomen. We rijden naar Italie over wegen waar geen tolvignet nodig is. Het is een schitterende route. Rond het middaguur, nadat we in Innsbruck boodschappen hebben gedaan en hebben getankt gaan we de Brenner over, verlaten we de Alpen en rijden Italië, de Dolomieten in en vervolgen de route over 'gratis' wegen. Eerst bezoeken we Vipitano; de camperplaats bij de kabelbaan is 's nachts voor campers verboden. De steden en dorpen hier in Alto Adige of Süd Tirol hebben allemaal dubbele namen. Vipitano (of Sterzing) is een mooi stadje met een oud centrum. We vinden achter de kerk onze 1e Italiaanse cache. Dan gaan we door naar Racine(Ratschings). Dit is de naam voor een gebied ten oosten van Vipitano. Vlak voor Stanghe vinden we het parkeerterrein bij een sportcomplex. Het ligt prachtig tussen de bergen. Hier blijven we vannacht. We wandelen naar het dorpje 400m verderop. Er loopt hier o.a. een prachtige wandelroute naar de Gilfenklamm (een diepe kloof met spectaculaire waterval). Het is te laat om daar nu nog heen te lopen (ong 1 uur klimmen), bovendien is de kassa gesloten. Ja, er moet betaald worden; het pad er naar toe is particulier bezit!

9 juni 2012 van Stanghe via Chiusa (Klausen) naar Villanders.
De wandeling door de Gilfenklamm kost €3,50 p.p. En dat bedrag is tot op de laatste cent verantwoord. We krijgen een prachtige wilde beek te zien met vele diverse zeer spectaculaire passages. Het pad is goed onderhouden. Toch glijd Nart op een gegeven moment onderuit, hetgeen hem zijn broek kost. Gelukkig is er verder niets mis, alleen de knie en arm een beetje geschaafd. Om half 11 bereiken we de andere de waterval boven aan de weg. Via wandeling 25 lopen we over 'almen' naar Pardaun en Stange en terug naar de parking. Om 12.40 komen we in Brixen aan, waar we ‘n camperplaats gaan bekijken. Ondanks de vele borden die vertellen, dat er niet 'gekampeerd' mag worden, vertellen andere borden, dat er water en wc's geloosd kunnen worden bij een ESSO station 300 m verderop aan de doorgaande weg. Na de lunch kijken we ook daar even. Onder politie-escorte komen honderden motorrijders voorbij. In Chiusa stoppen we voor Camping Gamp precies tegenover een kasteel dat hoog op de rotswand aan de andere kant van de rivier staat. We controleren het camperterrein voor de camping. We parkeren daarna wat verderop bij de spoortunnel en lopen een rondje door de oude stad Chiusa en vinden een cache bij uitzichtpunt Dürerstein. Die was hier lang geleden schilderde het landschap! We verder, de berg op bij Villanders. Echt bergop via tientallen haarspeldbochten tot we bij de Parndle Hof op 1450 m aankomen. Onderweg uiteraard steeds mooier zicht op de bergen om ons heen. De camperplaats is niet er meer. De eigenaar heeft er geen vergunning voor gekregen! We mogen vanavond echter op het platje boven de boerderij overnachten. We proberen onze tv-dongle en de Bavariablikjes-antenne uit. We hebben een enorm aantal tv-zenders op de pc: 59! Buiten de Italiaanse, ook Oostenrijkse en een Beierse! Op de ORF kunnen we dan om 18.00 zien hoe Nederland zijn 1e wedstrijd in het EK met 0-1 van Denemarken verliest. Ondanks vele kansen geen goals gemaakt. Wat later kijkt Nart nog Duitsland-Portugal (1-0).

10 juni 2012. Van Villanders via Bolzano (Bozen) naar Siusi (Seis)
Over de Brennerstraße gaat het richting Bolzano. We bekijken de camperplaats Kollmann Stop in Kollmann/Barbiano. Een plek, die zeer lawaaierig is vanwege veel verkeer er om heen. We rijden onder de staanders van de snelweg en langs de rivier de Eisarc naar Bozen. Hier controleren we 2 camperplaatsen. Dan gaat het richting Merano. In Gargazzon is een camperplaats bij een boerderij. De eigenaresse vertelt honderduit over allerlei zaken, die hier in de buurt te bewonderen zijn. We willen hier in de buurt graag een 'Walenwandeling' maken maar omdat de weersvoorspellingen niet echt goed zijn, besluiten we die tot de terugweg te bewaren. We gaan dus weer terug richting Bolzano en pikken op de korte boswandeling 2 caches op tussen Terlan en Siebeneich. We zien her en der wijnbouw. Bij de grote vesting/museum Sigmundskron zoeken we een cache op aan de Reinhold Messnerweg. Het is hier ergorm druk met dagjesmensen. We crossen vervolgens Bolzano door. Net na Blumau gaat het weer bergop. Nu via Sankt Anton naar Seis am Schlern. Daar vinden we een mooi plekje bij de cabinelift, die de Schlern opgaat. Nog lange tijd gaan die cabines omhoog en omlaag. Nadat Nart Spanje-Italië gezien heeft, gaan we in de pizzeria een heerlijke pizza eten.

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op ons reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden. Meer informatie over ons vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor onze mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

We zien je graag terug op ons reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met ons meereist!

Groetjes,

Nart enTineke